Kiran Badloe plaatst zich in februari tijdens het WK RS:X – windsurfen in de volksmond – voor de Spelen van Tokyo, ten koste van vriend, trainingsmaat en regerend Olympisch kampioen Dorian van Rijsselberghe. Uitgerekend de dag waarop Kiran de wereldtitel in Australië en kwalificatie voor Tokyo pakt, wordt in ons land de eerste coronapatiënt geregistreerd. Niet veel later worden alle beperkende maatregelen afgekondigd en de Spelen uitgesteld. Het verhaal van een topsporter die moet ‘thuiswerken’ en daarin interessante parallellen ziet met de wereld van Yacht-professionals.
Accepteren is het sleutelwoord
Normaal gesproken zou Kiran nu terugkomen van een trainingsstage van twee maanden in Nieuw-Zeeland, om over een paar weken weer naar een volgend kamp te vertrekken. Samen met een paar collega-surfers en zijn trainer en coach Aaron McIntosch. Maar de realiteit is dat Kiran na terugkeer uit Australië Nederland niet meer heeft verlaten en thuis in zijn eentje traint binnen de geldende regels van het RIVM.
Accepteren is het sleutelwoord. “Als windsurfer ben ik gewend aan omgaan met veranderingen. Tijdens trainingen en wedstrijden is het continu inspelen op de vaak onvoorspelbare windrichting en waterstroming. Ik heb het ook tot een skill ontwikkeld voor mij als persoon. Situaties die je zelf niet in de hand hebt moet je gewoon accepteren. Je kunt je boos maken, je kunt je verzetten, maar dat is enkel verspilde energie. Het is beter je te richten op wat je zelf wel kunt regelen. Dat is het meest productief. Voor mij is dat nu fit en in conditie blijven, zodat ik meteen kan doorschakelen op het moment dat ik de normale trainingsdraad en het wedstrijdprogramma weer mag oppakken.”
Zorgen voor routine heel belangrijk
Kiran heeft in zijn huis in Scheveningen een gym ingericht voor krachttraining. Om de conditie op peil te houden pakt hij de fiets en de wereldkampioen mag surfen op het Noordzee-water in zijn woonplaats. “Een voordeeltje voor een individuele zeiler: makkelijker dan in je eentje op het water kun je social distance niet toepassen”, lacht Kiran, die een aantal tips voor thuiswerken als professioneel topsporter volledig onderschrijft.
Zorg altijd voor routine, daag jezelf uit, werk in blokken, creëer afwisseling en stop op tijd; ook Kiran kent de thuiswerkadviezen die nu gegeven worden. “Ik vind zeker het zorgen voor routine heel belangrijk. Of je nu zoals ik topsporter bent of professional bij Yacht, je moet een vast dagritme hebben. De grootste valkuil is om geen nieuwe routine te realiseren. Ik raad iedereen aan om te gaan voor een ritme van opstaan, ontbijten en vervolgens werken in blokken met tussendoor de juiste ontspanning of afwisseling. Doe je dat niet, dan gaat de productiviteit sterk naar beneden. Als ik niet op vaste momenten trainingsblokken inplan, dan wordt op meerdere dagen de noodzakelijke trainingsarbeid niet verricht. Je schuift wat je moet doen vooruit, heel menselijk, maar voor je het weet is de dag om. Zonder het gewenste resultaat.”
Kwaliteit in plaats van kwantiteit
Kiran vindt ook afwisseling belangrijk in zijn aanpak. “De buitenwereld had soms de indruk dat Dorian, Aaron en ik niet veel deden tijdens trainingen. Wij hadden volop plezier, lachten samen veel en dan leek het alsof het niet veel om het lijf had. Maar bij Aaron gaat het niet over kwantiteit, maar over kwaliteit. Hij is duidelijk: na twee uur trainen raak je vermoeid, vermindert je concentratie. Je neemt alles minder goed en snel op. Wat heb je dan aan vier uur onafgebroken trainen, stelt Aaron. Zijn filosofie is dat je beter twee uur intensief en optimaal kunt trainen. Bij vier ben je de laatste twee uur toch maar enkel bezig met het corrigeren van wat je fout hebt gedaan als gevolg van vermoeidheid, van concentratieverlies. Daar word je niet beter, niet sterker van. Ook op de werkvloer geldt: neem na een intensief blok even pauze voor ontspanning of doe iets wat minder concentratie vereist.”
Ik leef niet al jaren elke dag met de gedachte ‘ik moet goud halen in Tokyo’
Foto's: Watersportverbond
Optelsom moet Olympisch goud opleveren
Over overeenkomsten tussen sport en business gesproken; in de voorbereiding op dit verhaal heeft Kiran Badloe gemerkt dat Yacht'ers zichzelf altijd willen uitdagen om sterker en beter te worden. Precies zoals hij. “Ik stel altijd eerst een hoofddoel voor de lange termijn en dat is sinds 2016 het behalen van goud op de Spelen van Tokyo. Vervolgens deel ik de weg daarnaartoe op in subdoelen of, zoals ik het liever noem, in leerprocessen. Elk leerproces moet mij op bepaalde punten sterker maken. De ene keer is dat op technisch gebied, de andere keer op fysiek vlak of conditioneel.”
De optelsom van het realiseren van al die subdoelen moet Kiran uiteindelijk Olympisch goud opleveren. “Ik leef niet al jaren elke dag met de gedachte ‘ik moet goud halen in Tokyo’. Mijn focus gaat volledig uit naar de subdoelen. Daarmee bezig zijn levert mij het noodzakelijke plezier en de motivatie in mijn werk als sporter op. Zou dat niet het geval zijn, dan ga je niet slagen in je hoofddoel. Dan houd je zo’n lang traject niet vol. Voor professionals in bijvoorbeeld Finance en IT lijkt me dat bij langdurige projecten precies zo”, aldus Kiran, die in Yacht communities eveneens vergelijk ziet met zijn topsportgedachte.
Delen van kennis essentieel
“Als ik het goed begrijp staat bij Yacht communities het delen van kennis centraal en dat is essentieel als je als individu en als organisatie naar een hoger niveau wilt groeien. Ik denk dat het belang van kennisdelen in de topsport tot op de dag van vandaag flink wordt onderschat. En dat het om die reden veel te weinig wordt toegepast. Creëer je met elkaar een situatie waarin iedereen alles deelt, ook de kennis en kunde van zijn of haar sterke punten, dan pas ga je samen écht groeien. De ander profiteert niet alleen van jouw tips, gelijktijdig daag jij jezelf ook uit om vervolgstappen te zetten.”
Met een voorbeeld maakt Kiran duidelijk wat hij bedoelt. “Op lange rechte stukken bereikte Dorian een gemiddelde snelheid van 53 kilometer per uur, terwijl ik bleef steken op 50. Hij adviseerde mij heel open over wat ik moest verbeteren om mijn topsnelheid te verhogen. Gelijktijdig werkte Dorian keihard om van 53 naar 54 of nog liever 55 kilometer per uur te komen. Hij wilde zelf natuurlijk niet stil blijven staan in zijn ontwikkeling; hij wilde me wel voorblijven. Op deze wijze hebben we elkaar onder leiding van Aaron naar de posities van 1 en 2 op de wereldranglijst gestuwd. Door het bundelen van krachten, door elke dag voor kwaliteit en verbetering te gaan, hebben we een ontzettend hoog niveau bereikt. En ja, natuurlijk is het jammer dat Tokyo dit jaar niet doorgaat. Maar het biedt ook weer een kans: volgend jaar sta ik nog sterker aan de Olympische startstreep.”
Meer tips & tricks om zo productief mogelijk thuis te werken?
Lees het artikel 'Lifehacks voor thuiswerken: Tech, Body & Mind'
